Met tranen in mijn ogen werd ik als juf afgerekend op de toetsresultaten…
De titel van het artikel in dagblad Trouw heeft mij diep geraakt. Helaas is dit op veel scholen nog steeds aan de orde. Mij is het nog nooit overkomen, maar ook bij mij op school voel ik de spanning als de cito resultaten besproken worden. Bij ons is het vooral belangrijk dat je kan verwoorden wat er aan de hand met je groep als de toetsresultaten afwijken van de norm. Zowel positief als negatief….
Waarom?
Als leerkracht ben je verantwoordelijk voor de resultaten van de groep kinderen waar je les aan geeft. Het is de bedoeling dat je inspringt op wat de kinderen nodig hebben. Dit dan vooral om extra oefenen of juist om extra uitdagen. Het is één van de taken van een leerkracht om de onderwijsbehoeftes van ieder kind in kaart te brengen en aan de hand daarvan de juiste begeleiding te bieden.
Niet gelukt….
Als je merkt na het afnemen van de cito toetsen dat de resultaten van jouw groep tegenvallen, zal dit eerst besproken worden met de intern begeleider. Wat heb je allemaal gedaan om deze kinderen toch zo goed mogelijk te begeleiden? Welke middelen kunnen nu ingezet gaan worden om te zorgen dat de resultaten de volgende keer beter zijn.
Kritisch
Natuurlijk is het goed om kritisch te zijn op het werk dat je doet. Daarnaast mogen er zeker kritische vragen gesteld worden. Ik denk dat het meer gaat over de manier waarop er vragen gesteld worden. Leerkrachten krijgen het gevoel dat het werk dat ze geleverd hebben niet goed genoeg was. Dit is niet zo, de hele tijd heeft de intern begeleider mee gekeken achter de schermen. Als het juist goed gaat met de tussentijdse resultaten heeft hij/zij weinig te doen maar als ook deze resultaten onder de maat zijn dan zal de intern begeleider aan de bel moeten trekken.
Als leerkracht snap ik deze gevoelens heel goed, als bovenbouwcoördinator hoop ik leerkrachten het gevoel te geven dat ze er niet alleen voor staan. We zijn één school en daarbij allemaal verantwoordelijk voor de resultaten van alle groepen.
Hier kan je het krantenartikel nog eens terug lezen…